Στην κατηγορία αυτή υπάρχουν τρεις υποκατηγορίες εντολών:
· Πίνακας Συντεταγμένων,
· Διαστασιολόγηση,
· Εμβαδόν πολυγώνου.
H εργαλειομπάρα που υποστηρίζει τις εντολές της κατηγορίας αυτής, είναι η παρακάτω:
Ενώ στο menu του topolisp, είναι οι παρακάτω:
6.1. Σχεδίαση κλειστού περιγράμματος
Με την εκτέλεση της εντολής ζητείται από το χρήστη να επιλέξει κλίμακα σχεδίασης (αν δεν έχει οριστεί σε προηγούμενο χρονικό σημείο) με αναδυόμενη φόρμα, και έπειτα καλείται να σχεδιάσει κλειστό πολύγωνο. Προσοχή, το πολύγωνο, μετά την επιλογή της τελευταίας κορυφής να κλείνει με την επιλογή «close” ή “c” και enter. Τα περιγράμματα που σχεδιάζονται με την εντολή αυτή δημιουργούνται στο layer “polygona”.
6.2. Εισαγωγή πίνακα συντεταγμένων με επιλογή.
Με την εκτέλεση της εντολής εμφανίζεται φόρμα επιλογής παραμέτρων, που αφορούν:
· Την κλίμακα σχεδίασης, εάν αυτή δεν έχει ήδη οριστεί,
· Τον τρόπο επιλογής των πολυγώνων για τα οποία επιθυμεί ο χρήστης να εισάγει πίνακα συντεταγμένων,
· Τον τρόπο αρίθμησης των κορυφών των επιλεγμένων πολυγώνων.
Με την εισαγωγή πίνακα συντεταγμένων, πλην του πίνακα συντεταγμένων, δημιουργούνται αυτόματα τόσο ονόματα κορυφών σε κάθε πολύγωνο, όσο και περιμετρικές διαστάσεις των κορυφών.
Αναλυτικά, όσον αφορά τον τρόπο επιλογής πολυγώνων, ο χρήστης έχει τις εξής δυνατότητες:
α. Να επιλέξει κατ΄επιλογή του οποιαδήποτε πολύγωνα (κλειστά polyline), ένα ή και περισσότερα ταυτόχρονα, σε όποιο layer και αν βρίσκονται.
β. Να εισάγει αυτόματα πίνακα συντεταγμένων για όλα τα πολύγονα που βρίσκονται στο layer polygona (δηλ. που δημιουργήθηκαν με την προηγούμενη εντολή), χωρίς να χρειαστεί να επιλέξει πολύγωνα.
γ. Να επιλέγει μεμονωμένα αρχικά το πολύγωνο, έπειτα τις κορυφές του διαδοχικά μία-μία, και να τις ονοματίζει με όποιο όνομα επιθυμεί.
Ο τελευταίος τρόπος ΔΕΝ προτείνεται, και πρέπει να γίνεται με ιδιαίτερη προσοχή και κατόπιν τελικού ελέγχου του πλήθους των κορυφών που επέλεξε, του εμβαδού, των διαστάσεων κτλ)
Επίσης, πλήν του τρόπου επιλογής πολυγώνων, ο χρήστης προρεί να επιλέξει τον τρόπο ονοματολογίας των κορυφών, και συγκεκριμένα, μπορεί να ονοματίσει:
α. Είτε από οποιονδήποτε αριθμό της αρεσκείας του,
β. Είτε από οποιοδήποτε γράμμα της αρεσκείας του.
Με το τέλος της εντολής, sτα επιλεγμένα πολύγωνα αλλάζει το layer τους στο layer “t–orio”.
6.3. Ορισμός τύπου διαστασιολόγησης.
Με την εκτέλεση της εντολής εμφανίζεται φόρμα στην οποία ο χρήστης μπορεί να ορίσει τύπο διάστασης επιλέγοντας μια σειρά παραμέτρων:
a. Ορισμός κλίμακας (αν δεν έχει ορισθεί ήδη)
b. Μέγεθος των αριθμών των διαστάσεων
c. Τη γραμματοσειρά τους
d. Το πλήθος των δεκαδικών
e. Την εμφάνιση ή μη βοηθητικών γραμμών.
Μέγεθος αριθμών των διαστάσεων
Υπάρχει δυνατότητα επιλογής τόσο μέσα από έτοιμο πλαίσιο, προκαθορισμένου ύψους αριθμών, όσο και την επιλογή απευθείας το ύψος της εκτύπωσης.
Γραμματοσειρά
Υπάρχουν έτοιμες τέσσερεις γραμματοσειρές για επιλογή από το χρήστη.
Πλήθος δεκαδικών σημείων.
Ορίζεται το πλήθος των δεκαδικών που επιθυμεί ο χρήστης να εμφανίζονται κατά τη διαστασιολόγηση γραμμικών στοιχείων.
Εμφάνιση βοηθητικών γραμμών – θέση διάστασης
Δίνεται η δυνατότητα εμφάνισης βοηθητικών τόσο παράλληλων γραμμών , όσο και γραμμών τέλους διαστασιολόγησης. Τέλος επιλέγεται η μετατόπιση της θέσης εισαγωγής της διάστασης ώστε να μην πέφτει επάνω στη γραμμή που διαστασιολογείται κατά την εκτέλεση της εντολής.
6.4. Εμβαδόν πολυγώνου.
Με την εκτέλεση της εντολής ζητείται από το χρήστη να επιλέξει κλειστό πολύγωνο, καθώς και να υποδείξει θέση εισαγωγής του εμβαδού του.
Μορφή εμβαδομέτρησης πολυγώνου
6.5. Κατάτμηση γεωτεμαχίου.
Με την εκτέλεση της εντολής ζητείται από το χρήστη να επιλέξει κλειστό πολύγωνο, να σχεδιάσει ευθεία που τέμνει το πολύγωνο, να δώσει το εμβαδόν του πολυγώνου που θέλει να δημιουργήσει, και την πλευρά από την οποία θέλει να δημιουργηθεί.
Προσοχή, το κλικ της επιλογής πλευράς να βρίσκεται εντός του τελικού πολυγώνου, μέχρι βελτίωσης του κώδικα του προγράμματος.